Celem diagnozy logopedycznej jest skonstruowanie i podjęcie odpowiedniego oddziaływania terapeutycznego. Specyfika i złożoność zaburzeń autystycznych wymagają szczegółowej analizy możliwości i deficytów dziecka.

 

Diagnoza logopedyczna uwzględnia:

 

• Zapoznanie się z dokumentacją terapeutyczno – medyczną

• Wywiad z rodzicami lub opiekunami

• Obserwację dziecka, w ramach której ocenie podlega:

 

a)      rozwój mowy

 

• system fonologiczny (zdolność posługiwania się dźwiękami mowy)

• semantyka (rozumienie i tworzenie znaczeń)

• składnia (stosowanie reguł gramatycznych)

• zdolności pragmatyczne (używanie języka w celach komunikacyjnych)

• możliwości artykulacyjne i sprawność narządów mowy

 

b)      sprawność motoryczna i manualna

 

c)      percepcja wzrokowa i słuchowa

 

d)     zachowania społeczne i emocjonalne

 

e)      rozwój zabawy

 

f)       kształtowanie się dominacji stronnej

 

 

 

Rozwój językowy dzieci autystycznych jest niezwykle trudnym i złożonym procesem. Począwszy od sytuacji, w której mowa nie występuje, przez artykułowanie jedynie pojedynczych głosek, sylab, słów po odtwarzanie poprawnych gramatycznie zdań, nie wykorzystywanych jednak w relacjach społecznych. Stąd też ogromna dbałość o to, aby  diagnoza została postawiona jak najwcześniej i jak najtrafniej, umożliwiając tym samym natychmiastowe i zarazem skuteczne objęcie dziecka programem terapeutycznym.